Değerli okurlar daha önceki paylaşımlarımın hemen hepsi ekonomi üzerineydi.
“Her şeyin başı sağlık” olduğunu bir kez daha anladığımız bugünlerde bugünkü paylaşımım biraz farklı olacak.
Bütün Dünyayı kasıp kavuran Covid-19 virüsünün neden olduğu salgının bertaraf edilmesi konusunda başta Devletimizin değerli yetkilileri, doktorlarımız, sağlık çalışanlarımız, güvenlik görevlilerimiz,basın mensuplarımız ve emeği geçen herkes canla başla çalışarak gayret etmektedirler.Kendilerine şükranlarımızı sunuyoruz.
Her gün açıklanan hasta ve vefat eden vatandaşlarımızın sayısını üzüntüyle ve endişeyle öğreniyoruz.
Her gün artış göstererek yayılan virüsün bertaraf edilmesi için alınan önlemlerin yeterli olmadığı ya da halkımızın yeterince durumun ciddiyetine varmadığı sonucu çıkartılabilir. Durumun çok ciddi olduğu açıklanmış olmasına rağmen çalışma hayatının devam ettiğini görmekteyiz. Fabrikalarda üretimin durdurulduğunu duymaktayız ancak devam eden firmaların çoğunlukta olduğunu görüyoruz.
Çalışma hayatının devam ediyor olması ekonomik olarak gereklilik arz ediyor olmasına rağmen aynı çatı altında yüzlerce personelin çalışıyor olması sağlık açısından risk taşımaktadır.
Toplum sağlığını ciddi şekilde ilgilendiren bir konunun zorunluluk dışında tutulmasının tehlikeli sonuçları olabilir. Durum keyfiyet algılanabilir. Peki ne yapılmalı ?
Ciddi tedbirlerin alındığını ve sokağa çıkma yasağının getirildiğini düşündüğümüzde nasıl hareket edilmelidir ?
Hem kültürümüzün hem de dinimizin çok önem verdiği “Komşuluk” müessesi devreye girmelidir. Toplum olarak özümüzde yardımlaşma ve paylaşma alışkanlığı olan iyi ve kötü günlerimizde birlikte olmayı gelenek haline getirmiş ve bu duygularla terbiye edilmiş bir milletiz.
Olası zorunlu tedbirler ( Sokağa çıkma yasağı gibi ) durumunda hazırlıksız yakalanan, durumu müsait olmayan komşularımız olabilir. Bu olumsuz durumdan selametle çıkabilmek için yardımlaşmak, dertlerimize derman olmak çok önemlidir.
Hem maddi hem de manevi olarak birbirimize çok ihtiyacımız olan bir dönemdeyiz. Sokağa çıkmayarak toplumsal izolasyonu gerçekleştirerek virüsün yaygınlaşmasını engelleyebiliriz. Ancak bu dönemde komşularımızla olan ilişkilerimizde; ”sağlığımız için gerekli olan şartları sağlayarak “ komşularımıza yardımcı olmalı, onların eksikliklerini gidermeli, moral motivasyon için sürekli hal hatır sormalı ve bu zorlu süreci hep beraber mücadele ederek yenmeliyiz. Yaşlılarımızın varsa ihtiyaçlarını gözetmeli ve gidermeliyiz. Uzun süre ve aniden evde kalmak bir çok kişi için tercih edilmeyen bir durumdur. Psikolojik olarak bu anlamda da birbirimize ihtiyacımız vardır.
Komşularımızla ekmeğimizi , paramızı, suyumuzu ,gıdamızı ,muhabbetimizi şimdi paylaşmayacaksak ne zaman paylaşacağız ? Şimdi komşu olmayacaksak ne zaman olacağız ? Bunu başardığımızda göreceğiz ki ; “ bizi bu virüsten komşuluğumuz kurtaracak ! ”
Bu büyük Devletin ve bu güzel Milletin bu durumdan da sağlık ve selametle bütün ülkelerden daha kısa sürede çıkacağından hiç kuşkum yoktur.
Sağlıklı günler diliyorum…
